Silmina kıralığı : geçmişin gölgesi

Sarah eve gider gitmez koşarak odasına girdi çantasını yatağının yanındaki koyu yeşil eski ve baya bir kirli olan koltuğa fırlatarak kendini yatağa attı sonra yatağa sırt üstü uzanıp bom boş tavana baktı derin bir off çekti. Katein anlatıkları aklından çıkmıyordu ya kate haklıysa ya gerçekten silmina diye bir yer varsa ya gerçekten bu dünyaya ait değilse ya... hayır böle bir şeyin olması imkansız hayr, hayır olamaz birden yengesi paper içeri daldı "ooo küçük hanıma bak sen eve gelmiş daha üstünü bile değiştirmemiş yatağa yayılmış çantası orda burda ohhh gel keyfim gel dimi yok öyle dünya kalk çabuk hadi bana yardım edeceksin küçük cad"

Sarah sinirli bir şekilde derin derin nefes alıp bıraktı ve sonra

" Ben cadı değilim" Diye fısıldadı yengesi peaper "duyamadım" Sarah ses tonunu hafif - çok hafif- yükselterek tekrar etti "Ben cadı değilim" Yengesi ise yüzünde bir gülümseme ile "Sana daha önce konuşmayı öğretmediler mi" 

Diye Sarahı küçümsedi Sarah yengesinin bu sözüne karşılık 

"BEN BIR CADI DEĞİLİM " Diye bağırdı "Evet öylesin sen çok çirkin bir cadısın yetim ve öksüz bir cadı. Ha kendini insan sanıyorsan sanıyorsan yanılıyorsun " Sarah da hiddet lenerek 

"madem ben yetim ve öksüz bir cadıyım sende çocuğu olmayan kısır ve oldukça çirkin bir koca karısın amcam seninle nasıl evlendi ki zatten" Sarah bu kelimeleri söylediği gibi pişman oldu keşke o an yerin dibine girseydi keşke hiç bir şey söylemeseydi ama elinden hic bir şey elinden gelmiyordu geri adım atmadı yengesi ise şok oldu belli ki böyle bir şey beklemiyordu gözleri doldu sesi inceldi ve "b-ben ama" 

Diyip agalyarak odadan çıktı Sarah çok pişman olmuştu ne yapacağını bilemiyordu sinirle karışık güldü ama koyu yeşil gözünün içi yaşla doluydu tekrar kendini yatağa atı yüz üstü uzanmıştı başı yastığa gömülüydü birden boğuk bir çığlık attı bugünlerde çok fazla şey onun üstüne geliyordu babasının vefatı, kate in anlatıkları, amcası ve yengesi, kate in sarah yüzünden okuldan atılması offf... ne yapacağını şaşırmıştı oda sadece yatakta uzanarak aglamya yı tercih etti...

Akşam olduğunda amcası eve gelmiş di Sarah da yeni uyanmıştı ağlamaktan gözleri şişmiş burnu kızarmıştı kıvırcık kızıl saçları birbirine karışmıştı kendini çok yorgun hissediyordu başı okadar çok ağrıyordu ki sanki basina bıçak batırıyorlardı yataktan zar zor kalktı bir kaç adım kapıya doğru attı kapiyi araladı yengesi peaper in sesi geliyordu amcasına sarahı şikayet ediyordu ağlıyordu " yani anlıyor musun beni b-beni en zayıf noktam dan ..."Gerisini getiremiyordu Sarah kapiyi kapatıp yere oturdu sırtını kapıya rastladı kollarıyla dizlerini bağladı başını öne doğru eğdi ve sesiz odada da öylesine oturdu başka hiç bir şey yapmadı bıkmıştı artık yaşamak istemiyordu birden kapı çaldı Sarah ayağa kalktı ve gel dedi kapı yavaşça açıldı gelen amcasıydı uzun boyuyla ve kocaman kahve rengi gözleri ile ona bakıyordu siyah saçlarını yana doğru taramış işi gereği giydiği gri renkteki takım elbisesi çok fazla kullanılmaktan eskimiş ti, kravatı ise kırmızı renkte üstünde siyah benekler olan ve yine eski bir kravatı. Saat 9.30 du amcası bir ofis işinde çalışıyordu ve geçimlerini amcasının oradan aldığı maaşla geçiriyorlar dı. Amcasi odaya girdi "gelebilirmiyim" dedi sarahda evet anlamında başını saladı amcası yavaşça odaya girdi "Biraz konuşamamız gerekiyor" Dedi ve gidip o eski koltuğa oturdu Sarah da yatağına oturdu ve amcasını dinlemeye koyuldu amcası konuya girdi "Sarah biliyorsun kardeşim harry 'i çok severdim onun gidişi bana çok ağır geldi ve ondan geriye kalan tek şey sendin seni her daim koruyacağıma söz verdim ve sözümü tutmaya çalışıyorum ama yengen ..." Sarah amcasının sözünü keserek 

"çok ama çok özür dilerim yengeme öyle davrandığım için lütfen beni affet amca" "Sarah benim yapabileceğim bir şey yok üzgünüm ama seni şehir dısında ki bir yatılı bir okula göndermemiz gerekecek böylesi hem yengen hemde senin için en iyisi yarın kaydını okuldan almaya gelecem sende arkadaşlarınla vedalas hazırlığında yap yarın akşam yola koyulacaz " Dedi ve ayağa kalkıp odadan çıktı Sarah çok büyük bir şok geçirmişti ama ağlamıyordu yatakta öylesine oturuyordu sonra tekrar uzanıp kafasını yastığına verdi ve uyumaya çalıştı sabah olduğunda ise çantasını aldı fakat içine hiç bir şey koymadı çünkü bugün gidecekti saçlarını baştan salma bir topuz yaptı acelece üstüne siyah bir tişört geçirdi tişört dirseklerine kadar geldi ve sarahın sağ kolunun üstünde bi zeytin büyüklüğünde olan siyah beni gözüktü Sarah hemen onun üstünü kapatıcı ile boyadı ben inin gözükmesi ni istemiyordu zatten onu bir çok yerinden eleştiriyorlar dı birde benini gördükten sonra dahada fazla eleştirecek lerdi hava soğuk olduğu için tişörtünü üstüne mavi bir hırka giydi birden kapı çaldı ve Sarah irkilip kendine geldi bu amcasının sesiydi "Sarah tatlım hazırlandın mi"

Sarahta "evet şimdi geliyorum" diye cevap verdi ve hızlıca siyah kot pantolonunu giyip dışarı çıktı amcası onu bekliyordu yengesi ise beli ki hiç yataktan çıkma zahmetine girmemiş odadan dışarıya çıkmamıştı Sarah ile amcası tom dışarıya çıktı amcasının eski bir arabası vardı beyaz renkte ve gayet temiz olan bir araba amcası arabasına her şeyden daha çok değer veriyordu .Sarah arabanın ön koltuğuna sürücü koltuğunun yanına oturdu amcası ise direksiyonun basina geçti ve doğruca sarahin okuluna doğru gittiler arabada Sarah amcasına "Gitmek zorundayım mi amca söz veriyorum çok uslu bir çocuk olacağım söz lütfen vazgeç " Amcası ise 

"Sarah yapma bunları konuşmuştuk malesef gitmen gerekiyor böylesi senin için daha iyi olacak hem sadece bir yıllığına okulunun bu senesini sadece farklı bir yerde okuyacaksın" 

Sarah bunu düşündükten sonra amcası doğruyu söylüyordu sadece bir yıllığına biraz mesafe araya girecek di sadece biraz mesafe... ama kate, kate olmadan ne yapacaktı araba okulun bahçesine girdi ve amcası aşağı indi Sarah bir anlığına duraksadı sonra başını salayıp aşağıya indi amcasına 

Amca sen müdürün yanına git ben arkadaşımla son bir kez buluşacağım Amcası da "peki tatlım" dedi ve okulun kapısından içeri girdiklerinde ayrıldılar Sarah sınıfatan içeri girdiğinde sınıfta sadece kate vardı Sarah hızlıca kate doğru koştu ve ona sıkıca sarılıp ağlamaya başladı kate ne olduğunu anlamadı ve "Sarah iyimisin ne oldu iyimisin "

Sarh da göz yaşlarını tutamayarak "B-beni gönderiyorlar gidiyorum yatılı okula kate gidiyorum " Kate ise sarahı sıraya oturtarak onu sakinleştirmeye çalışıyordu sonunda Sarah sakinleşince bana her şeyi anlat dedi "Ben dün eve gitim ve yengeme çok ç-cok kötü laflar etim ve v-ve gidiyorum işte!"

Kate ise, "Ne bunun için mi" Sarhta kate anlam vermeyerek tabiki bunun için dedi kate de "Sarah bunun bir çözümü var benimle gel bu akşam kaçalım" Sarah kate yeşil ve ağladığı içn kızaran gözleriyle acı acı baktı ve "dalga mı geçiyorsun nasıl kaçacağız nereye kaçaçağız paran varmı hayır benim hayır evimiz yok hiç bir yeri tanımıyoruz " Kate de sinirli bir şekilde "Ozamn sen hayatının sonuna kadar bizden uzak kal bir daha hiç bir zaman buluşamayalim... ne için geldin vedalaşmak için mi çok iyi biliyorsun ki Sarah ben vedalaşma yı hiç bir zaman sevmedim ve sevmeyeceğim de benimle gel" Sarah tekrar ağlamaya başlayarak "Hayır hayır sadece bir bir yıllığına bir az mesafe" Kate de sinirle karışık şaşkın bir halde başını her iki tarafa salayarak "Bu kadar salak olamazsın Sarah seni kandırıyorlar seni yatılı bir okulami gönderecekler ini sanıyorsun seni... Seni beli ki yetim haneye gönderiyorlar " "Hayır amcalar bunu yapmaz hayır" Diyip ayağa kalktı tam gidecekken kate onu kolundan tutu ve " eğer fikrin değişirse okula gel seni bekliyor olacağım" Sarah kolunu cekti ve arabaya dogru koştu arabaya vardığında arabaya binip amcasini beklemeye koyuldu amcası geldiğinde sarahı arabada bulunca şaşırdı ve "sen arkadaşlarınla vedalasmadin mi" Diye sordu sarahta "vedalaştım" dedi ve "hadi gidelim" dedi amcası bir şey demedi ve arabaya binip arabayı sürdü eve gelmeden önce amcasiyla bir hamur Burger restoranında durup yemek yediler lunaparka gidip eğlendiler Sarah çok şaşırmıştı merakla birlikte tedirginim oluyordu çünkü amcası hep "seni özleyeceğim beni anlayacağını biliyorum beni affet" gibi şeyler söylüyordu ve sonunda eve varlıkları nda hava kararmaya başlamıştı yengesi peaper sarahın eski kahve renginde olan küçük bavulunu dışarı çıkarmıştı ve pencereden kollarını birbirine bağlamış onlara bakıyordu sarah çok korkmuştu gozleri doldu amcası bunu fark etmiş olsa gerek "merak etme akşam yemeğini yedikten sonra gideceksin" dedi saraha. Sarah nedensiz bir şekilde sevindi ve eve doğru yürüdüler Sarah direk odasına girdi ve son bir kez, yatağına uzandı daha sonra yatağından doğruldu ve kapıya doğru yöneldi yengesi peaper in sesi geliyordu "yani ona söylemedin mi tekrar buraya geleceğini mi söyledin" tom başını ellerinin arasına koyup "yapmadım bunu ona söyleyemedim" sarah bir anlığına duraksadı sonra geriye doğru bir adım atı ve gözleri yaşlarla doldu aklına kate in dedikleri geldi seni yetimhane ye gönderecekler hayır hayır bu olamaz Sarah pencereye baktı ve sırt çantasını aldıktan sonra sessizce cami açtı yağmur yağıyordu ama hiç tereddüt etmeden pencereden dışarı atlayıp kaçtı. Agliyordu yağmurun altında agliyordu kate in dedikleri aklına geldi okula doğru yöneldi ve koşmaya başladı yağmur damlacıkları ağlamasını gizliyordu Sarah dahada hızlandı koştu çok yıpranmış dı en son bir sokak lambasının altına diz çöküp derin bir çığlık attı hayır gerekirse ölürüm ama yetim haneye gitmem hayır ayağa kalktı koşmaya devam etti amcasının onun yokluğunu fark etmesinden korktu okula vardığında bankta tek başına oturmuş yağmur dan dolayı siyah bir yağmurluk giymiş bir kızla karşılaştı hava bir az sakinleşmisti Sarah tüm cesaretini toplayarak kıza doğru bir adım attı ve onun kate olduğunu fark etti hemen gidip ona sıkıca sarılıp kate "sen haklıydın beni göndermeye çalışıyorlar ah gerçekten nasıl bu kadar aptal olabildim" kate ellerini sarahın yanağına götürdü ve 

"Tamam sakin ol şimdi sana tek bir sorum var benimle silmina ya gelip kurtulmak ister misin? "Sarah düşündü ama sanırım seçecek pek de bir yolu yoktu umutsuzca ve telaş içinde evet anlamında başını saladı 

 * 

Karanlık bir ormanda ağaçların içinde gezen iki genç kız vardı ikiside kafalarına kapşon geçirmişti. Önde öncülük edenin elinde el feneri vardı ve sağa sola saliyip burda bir yerlerde olmalı Sarah eminim diyordu bu kate in sesiydi Sarah da iyice endişelenmeye başlamış "boş ver kate gel gidelim gel boş ver" diyordu kate ise olması gerekenden çok daha rahat ve sakin davranıyordu sanki her gün bu işlemi yapıyormuş gibi eğer Sarah delirmiyor ise bir ara cidi cidi kate in şarkı mırıldandığını duydu Sarah İyice korkmuştu hata yetimhane fikri şu an o kadar kötü gelmiyor du amcasını düşünmeye başlamıştı acaba fazla üzülmüş müydü o bunları düşünürken birden ormanın derinliklerinden bir kurt uluma sesi geldi ve Sarah çığlık atıp kate e sarıldı kate ise "korkmana gerek yok ses çok uzaktan geliyor hem ayrıca gelirse bile ben varım" Sarah kate'in bu özgüvenine çok şaşırmıştı kate tek basina bir kurt ile nasıl mücadele edebilir biraz daha ilerledikten sonra kate aniden durdu ve etrafa baktı sonra sraha döndü 

Sarah şimdi göreceklerin karşısında sakın ama sakın korkma ve yol boyunca bana tek bir soru bile sorma son olarak hayta kalmak istiyorsan dediklerimi harfi harfine yerine getirmen gerekecek Sarah bunu hiç anlamamış di ama çaresizce başını sağlamak zorunda kaldı kate yere dizlerinin üstüne çöktü cebinden tahtadan oyma bir flüt çıkardı ve çalmaya başladı Sarah o an katein siyah yağmurluk unun cebinde bir şeyin kıpırdadığını gördü kate in flüt sesi bitmeden balina sesine benzeyen bir ses geldi. Ses gökyüzünden geliyormuş gibiydi Sarah kafasını kaldırdığında gözlerine inanamadı olduğu yerde donup kaldı ilk başta uçan efsanevi bir anka kuşu gördüğünü sandı fakat yanılmıştı bu başka bir canlıyı dı bir serçeye benziyordu fakat bir gergedan nın yaklaşık iki katı falandı kan kırmızısı renge sahip olan bu canlı gaga yerine bir ağıza sahipti kantlarinin arasından gümüş renkte parlak şeritler geçiyordu gövdesinin altıda aynı şekilde parlıyordu karanlık ormanın içinde ışıl ışıl parlıyordu yavaşça süzülerek onlara doğru ilerledi sarh refleks olarak geri çekildi fakat kate bunu fark edip kolunu tutu "korkma" dedi garip canlı yavaşça onların yanına doğru geldi kafalarının üstünde birkaç tur attı ve kate yaklaşıp konuştu "ooo kimseler gelmiş bakalım bugün dünyalar arası ışınlanma için banaa bir az daha hayat getirdin mi" kate cebinden küçük bir kuş çıkardı, onu avuçlarının içine aldı ve o tuhaf canlıya uzatı fakat o canlı Saraha dönüp "bu kadar mı daha büyük bir hayat beklerdim mesela yanında ki olmaz mı" Sarah dahada irkildi ama ses çıkaramadı sonra kate "hepsi bu" dedi "ve eğer istersen alma" Diyip avucunu kapatıyor du ki o tuhaf canlı "tamam dur" dedi ve ağzını açıp kuşa doğru mavi bir ışık gönderdi kuş ne olduğunu anlamadan kate in elinde küçüldü küçüldü tüyleri gitti yavru bir kuş oldu sonrada bir yumurtaya dönüştü kate hızlıca avucunu kapatı sonr da yumurtayı bir ağacın dibine bırak di o tuhaf şey beli ki bu durumdan çok zevk almıştı kate saraha dönüp soğuk kanliligini koru ve sakin korkma dedi Sarah her ne kadar korrksada başıyla onyaldi kate sarahın elini tutu ve gözlerini kapat dedi sarah gözlerini kapatiginda ise bir yanda her yer bembeyaz olmuştu